یادش به خیر آقای تعلیمات دینی
هرگز نمی دادند اجازه ما بخندیم
می گفت خندیدن در این دنیا حرام است
تنها فقط باید در آن دنیا بخندیم!
روزی رفیقم رفت زیر میز خندید
گفتیم اگر مردی بیا بالا بخندیم!
یک روز هم سقف کلاس ما فرو ریخت
فرصت نشد شاید به آن معنا بخندیم
دست رفیقم مانده بود از خاک بیرون
لطفا اجازه می دهید آقا بخندیم؟!"
عمری سر هر گور خالی گریه کردیم
اینک زمان آن نشد آیا بخندیم؟
این روزها آنقدر دلگیریم، ماندیم
باید بگرییم از ته دل یا بخندیم!
شاعــــر: رحیم رسولی
