صورت ِ فکر من از روی تو نورانی تر است
نیتِ خیر من از کفر تو پنهانی تر است
مثل یک دیوانۀ لالِ بریده از همه
هم کلامی های من با خویش طولانی تر است
خواهشی کردم، به من گفتی کمی نفسانی است
خواهش امروزم از دیروز نفسانی تر است
آرزویی را که حبسش کرده ام در سینه ام
از همه زندانیان شهر زندانی تر است
با چه شوقی پر زدم از پیله ام یک هفته پیش!
زندگی از آنچه می پنداشتم فانی تر است
شاعر: کاظم بهمنی
کتاب: عطارد
